Του Γιώργου Αργυρόπουλου (Ασκούμενος δικηγόρος, μεταπτυχιακός φοιτητής του Δημοσίου δικαίου και Πολιτικής επιστήμης Νομικής Δ.Π.Θ., Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Χαϊδαρίου με το συνδυασμό «Όραμα Δημιουργίας-Ηρακλής Δρούλιας)
Σε λίγους μήνες από σήμερα θα διεξάγουμε ως χώρα τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές και Ευρωεκλογές. Οι τρεις αυτές εκλογικές διαδικασίες, που πολλοί δεν αποκλείουν να γίνουν και τέσσερις μαζί με τις εθνικές εκλογές, πράγμα διόλου απίθανο, θα διεξαχθούν σε ένα κλίμα πόλωσης και διχαστικών διαστάσεων ανάλογο με εκείνο των εκλογών Μαίου-Ιουνίου του 2012.
Οι δυνάμεις που θα αντιπαρατεθούν για την πρωτιά στις ευρωεκλογές είναι η ΝΔ και ο Σύριζα. Όλα τα υπόλοιπα κόμματα προσδιορίζονται πλέον αριστερά και δεξιά των προαναφερθέντων. Ο Σύριζα αρχίζει σιγά σιγά να δείχνει τη στόφα ενός κόμματος εξουσίας με δυνατότητα διακυβέρνησης της χώρας παρά τις υφιστάμενες εγγενείς αδυναμίες του. Η Ν.Δ. από την άλλη δείχνει σημάδια κόπωσης και το έτερο συγκυβερνών κόμμα, το Πασόκ, δεν μπορεί να αναπληρώσει τις δυνάμεις της κυβέρνησης ούτε καν να τις συμπληρώσει. Οι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν με βάση συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της περιόδου: ανασφάλεια, αναζήτηση ελπίδας και προοπτικής, ευρωπαικό ενδιαφέρον.
Με το τελευταίο εννοείται η προσδοκία να ληφθούν υπόψιν τα προβλήματα του απλού κόσμου στο στρατηγείο των Βρυξελλών. Ποιο θα είναι όμως το νέο εκλογικό τοπίο; Η πλειοψηφία των δημοσκοπήσεων δίνει πρωτιά Σύριζα, στις ευρωεκλογές τουλάχιστον. Δεδομένο στοιχείο για τους δημοσκόπους. Οι ευρωεκλογές χαρακτηρίζονται από χαλαρή και σχεδόν πάντα αποδοκιμαστική ψήφο για την κυβέρνηση. Ο πολίτης ψηφίζει για την Ευρώπη με ελληνικά κριτήρια χωρίς να συνυπολογίζει τη σύνθεση των ευρωψηφοδελτίων των κομμάτων. Και αυτό μάλλον δε θα το αλλάξει ούτε ο σταυρός προτίμησης. Οδηγείται, λοιπόν, επί μονίμου βάσεως σε αντικυβερνητική ψήφο που πηγαίνει σχεδόν χαλαρά στην αντιπολίτευση.
Οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, από την άλλη, έχουν ειδικό χαρακτήρα λόγω του πεδίου αναφοράς τους. Αναφέρονται στον τρόπο διοίκησης των τοπικών πραγμάτων και καλούν τους πολίτες να επιλέξουν τον τρόπο διαχείρισης αυτών. Οι δημότες ενδιαφέρονται αρκετά για το τι συμβαίνει στο δήμο τους και το αποδεικνύουν αρκετά οι διάφορες δημοσκοπήσεις που διεξάγονται. Δείχνουν επίσης ότι οι τοπικές κοινωνίες επιθυμούν απεξάρτηση από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό και θέλουν νέους και άφθαρτους υποψηφίους να υποστηρίξουν.
Το προφίλ, μάλιστα, των δημάρχων που επιθυμούν είναι φρέσκοι, 40άρηδες με νέες ιδέες και προτάσεις για τους δήμους τους. Βλέπουμε δηλαδή ότι οι πολίτες στους δήμους τους επιθυμούν μία ριζική ανανέωση. Όσον αφορά τις περιφέρειες δεν μπορεί να ισχύσει το ίδιο καθώς εκεί τα αμιγή κομματικά σχήματα λόγω οργάνωσης και έκτασης των εκλογικών περιφερειών επικρατούν αφού είναι πολύ δύσκολο για ανεξάρτητα σχήματα να κυριαρχήσουν λόγω υψηλών εξόδων για επικοινωνία και προβολή.
Σίγουρα οι εκλογές που έρχονται θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα για τη χώρα και την πορεία της. Σίγουρα θα μπορέσουν οι πολίτες να δώσουν περιεχόμενο στην οργή και αγανάκτηση που νιώθουν. Πρέπει όμως να δούμε πού θα βρισκόμαστε την επόμενη μέρα. Σε ένα ευρωσκεπτικιστικό πλαίσιο την επαύριο των ευρωεκλογών, σε μία ανανεωμένη με νέα υλικά τοπική αυτοδιοίκηση μετά τις περιφερειακές/δημοτικές εκλογές; Μένει να δούμε πώς θα συντεθεί το νέο πολιτικό τοπίο και τι μας επιφυλάσσει για το μέλλον.