του Κωνσταντίνου Γεννάδη

Τα πρόσφατα γεγονότα στην Μεσόγειο θάλασσα, που είχαν ως αποτέλεσμα να χαθούν εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές, ανέδειξαν την ανάγκη να υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια κοινή πολιτική για το θέμα της παράνομης μετανάστευσης, ένα θέμα που είναι εξαιρετικά σύνθετο, καθώς εμπεριέχει και μια βαθύτερη ανθρωπιστική διάσταση.

Οι εμπόλεμες συγκρούσεις και οι γενικότερες συνθήκες πολιτικής αστάθειας που έχουν διαμορφωθεί σε χώρες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής (Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν, Λιβύη), έχουν δημιουργήσει αναμφίβολα ένα αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας στους κατοίκους των ανωτέρω χωρών. Η ανάγκη να προστατέψουν την ζωή και την σωματική ακεραιότητα των ίδιων και των οικογενειών τους, ωθεί τους ανθρώπους αυτούς να εγκαταλείψουν τις χώρες τους το συντομότερο δυνατόν, και να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή σε άλλους τόπους, που δεν μαστίζονται από πολεμικές συγκρούσεις, και δεν βιώνουν τις ίδιες συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης που επικρατούν στις πατρίδες τους.

Ο πλησιέστερος προορισμός είναι κυρίως οι ακτές της Ελλάδας και της Ιταλίας.Οι ανωτέρω χώρες συνιστούν ταυτόχρονα και πύλες εισόδου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, όντας και Κράτη – Μέλη αυτής.


Όπως δυστυχώς συμβαίνει συχνά στην ζωή, έτσι και στην προκειμένη περίπτωση, η ανάγκη των ανθρώπων αυτών για μια καλύτερη τύχη για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, έχει καταστεί αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης από διακινητές, δηλαδή άτομα που αναλαμβάνουν προγραμματισμένα και συντονισμένα – υποτίθεται- την ταχεία και ασφαλή μετάβαση των ανθρώπων αυτών στην χώρα προορισμού. Το κόστος ανά άτομο, ανάλογα με την χώρα αναχώρησης και την διάρκεια του ταξιδιού, κυμαίνεται από 1.000 έως και 5.000 δολάριαΗ.Π.Α.

Βέβαια πολλές φορές, η κατάληξη του ταξιδιού αυτού όχι μόνο δεν είναι η αναμενόμενη (δηλαδή η άφιξη στην χώρα προορισμού), αλλά οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες, το ευμετάβολο της θάλασσας, και η μη τήρηση στοιχειωδών συνθηκών ασφάλειας στα μέσα θαλάσσιας μεταφοράς (βάρκες, μικρά πλοία)μπορεί να έχουν ως συνέπεια ακόμα και την απώλεια ανθρώπινης ζωής.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επικεντρωθεί σε τέσσερις άξονες στην αντιμετώπιση του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης:

1) συνεργασία με τις αρχές των κρατών προέλευσης των παράνομων μεταναστών

2) συνεργασία με τις αρχές των κρατών, από τα οποία αναχωρούν οι παράνομοι μετανάστες, για την έγκαιρη και αποτελεσματική αποτροπή της αναχώρησής τους

3) συνεργασία με τις αρχές από τις χώρες καταγωγής των διακινητών, για τον εντοπισμό και την σύλληψη των τελευταίων και

4) την διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για την αντιμετώπιση του προβλήματος στις χώρες υποδοχής.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιδείξει ισχυρή πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, δηλαδή σε επίπεδο Ευρωπαϊκών θεσμών και κυβερνήσεων Κρατών. Μόνο έτσι θα διαμορφωθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της απειλής της παράνομης μετανάστευσης.