z
Η Δικαιοσύνη θεμέλιος λίθος της Δημοκρατίας μας
Κατηγορία : Κωνσταντίνος Γεννάδης / Ημερομηνία Δημοσίευσης : 2017-03-01 00:00:00

Η εξουσία, όπως υφίσταται και εκφράζεται θεσμικά στην πατρίδα μας σήμερα, αποτελείται από τρεις βραχίονες: την νομοθετική (Βουλή των Ελλήνων), την εκτελεστική (Κυβέρνηση) και την δικαστική (Δικαστήρια). Η διάκριση αυτή (γνωστή  και ως διάκριση των εξουσιών) έγινε με το σκεπτικό να δίνεται η δυνατότητα σε κάθε μια από τις ανωτέρω εξουσίες να δρουν αυτόνομα και αυτοτελώς, χωρίς αλληλεξάρτηση η μια από την άλλη. Απώτερος σκοπός, ήταν και είναι η διαφύλαξη της ποιότητας της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής στην χώρα μας.

Αν και οι δυο πρώτες εξουσίες (νομοθετική και εκτελεστική) είναι εκείνες που κατεξοχήν συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των πολιτών, καθώς με τις αποφάσεις τους ουσιαστικά ορίζουν την ζωή και την καθημερινότητά μας, δεν πρέπει εντούτοις σε καμία περίπτωση να υποβαθμίζεται ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας, καθώς η υγιής λειτουργία της έχει βαθύτατο αντίκτυπο στις ζωές των πολιτών.

Ο θεσμός της Δικαιοσύνης, και η δυνατότητα του πολίτη να προσφεύγει στα δικαστήρια, βοηθά να ικανοποιείται «το κοινό περί δικαίου αίσθημα» αυτού. Είναι άλλωστε η δικαστική εξουσία, η μοναδική εξουσία στην οποία ο πολίτης μπορεί να έχει πάντα άμεση και προσωπική πρόσβαση με την προσφυγή του στα δικαστήρια, σε αντίθεση με την νομοθετική και εκτελεστική εξουσία, όπου η δυνατότητα της προσωπικής παρέμβασης του εξαντλείται με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, και την διαμόρφωση των αντίστοιχων πολιτικών συσχετισμών.

Πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε, ότι η δικαστική εξουσία έχει την δυνατότητα να ασκήσει έλεγχο στην νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία. Ο πολίτης πρέπει να γνωρίζει, ότι έχει την δυνατότητα να προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια, αν κρίνει π.χ. ότι ένας νόμος είναι αντισυνταγματικός, ή ότι θίγονται από αυτόν ζωτικής σημασίας δικαιώματά του.

Αφορμή για την συγγραφή του παρόντος άρθρου στάθηκε η πρόσφατη απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας μας, του Αρείου Πάγου, περί μη έκδοσης οκτώ Τούρκων αξιωματικών στην γειτονική Τουρκία.

Οι ανωτέρω αξιωματικοί διέφυγαν με ελικόπτερο από την Τουρκία και προσγειώθηκαν στην Αλεξανδρούπολη μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 στην γειτονική χώρα, στο οποίο κατά πάσα πιθανότητα είχαν ενεργό συμμετοχή, και ουσιαστικά παραδόθηκαν στις ελληνικές αρχές, υποβάλλοντας αίτημα για χορήγηση ασύλου.

Έκτοτε ξεκίνησαν ένα δικαστικό αγώνα στην χώρα μας, με σκοπό να τους επιτραπεί να παραμείνουν στην Ελλάδα και να μην εκδοθούν στην Τουρκία, καθώς πιθανή επιστροφή τους θα σήμαινε άμεση απειλή για την σωματική τους ακεραιότητα, ακόμα και για την ίδια τους τη ζωή.

Η περίπτωσή τους παρουσίαζε πολλές ιδιαιτερότητες, και η απόφαση για την τύχη τους θα είχε ιδιαίτερο αντίκτυπο στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία, με δεδομένο ότι κατηγορούνταν για απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος και ανατροπής του νόμιμα εκλεγμένου Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Στα τέλη Ιανουαρίου του 2017, οι Αρεοπαγίτες Δικαστές κρατούσαν πλέον στα χέρια τους την τύχη των οκτώ Τούρκων αξιωματικών. Η υπόθεση είχε ένα νομικό μέρος, αλλά είναι αυτονόητο ότι είχε και έντονη πολιτική χροιά, καθώς όλοι γνωρίζουμε ποιες είναι διαχρονικά οι σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία.

Η αποτυχία του πραξικοπήματος στην Τουρκία είχε ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση της χώρας να γίνει ακόμα πιο αυταρχική, και να προχωρήσει σε συλλήψεις στρατιωτικών, δημοσιογράφων, εκπαιδευτικών, ακόμη και δικαστών, για πιθανή συμμετοχή στο αποτυχημένο πραξικόπημα.

Παραβιάζοντας θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, με μια απόλυτα χειραγωγημένη Τουρκική Δικαιοσύνη, με δίκες παρωδία και καταδίκες εξπρές, καλλιεργείται στην γειτονική χώρα ένα κλίμα τρομοκρατίας, και κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για την ασφάλεια και την ζωή του, καθώς και αν θα μπορεί να έχει δικαίωμα σε μια δίκαιη δίκη.

Αργά άλλα σταθερά, η Τουρκία, με προσωπική ευθύνη του Προέδρου Ερντογάν, φαίνεται να διολισθαίνει από μια δημοκρατία, σε μια μορφή δικτατορίας με στοιχεία μετριοπαθούς Ισλάμ. Η πολιτική ηγεσία της χώρας μας, αλλά και όλα τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μην εφησυχάζουν με αυτές τις εξελίξεις, πόσο μάλλον στην παρούσα συγκυρία, με σημαντικά εθνικά θέματα να είναι ανοιχτά και σε μια κρίσιμη καμπή, όπως το Κυπριακό.

Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, ο Άρειος Πάγος πείστηκε ότι οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί δεν θα είχαν μια δίκαιη δίκη στην Τουρκία. Η πιθανότερη εξέλιξη θα ήταν να υποστούν σκληρά βασανιστήρια, εξευτελιστική και ταπεινωτική συμπεριφορά από τις Τουρκικές αρχές, χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί η επιβολή της ποινής της θανατικής καταδίκης.

Ανεξάρτητα από το μέτρο ευθύνης και την έκταση της συμμετοχής τους στο αποτυχημένο πραξικόπημα, κατά την απόλυτα δικαιολογημένη κρίση του Αρείου Πάγου, η προστασία της αξίας του ανθρώπου, της τιμής, της υπόληψης και της αξιοπρέπειας του υπερτερούν σε σχέση με την ανάγκη απόδοσης ευθυνών.

Η παραπάνω απόφαση του Αρείου Πάγου αποτέλεσε ένα φωτεινό παράδειγμα για το πώς θα πρέπει ο θεσμός της Δικαιοσύνης να λειτουργεί στην χώρα μας, με αυτοτέλεια και ανεξαρτησία από τις άλλες δυο εξουσίες.

Η Δικαιοσύνη είναι θεμέλιος λίθος της Δημοκρατίας μας, και πρέπει όλοι όσοι βρισκόμαστε ενεργά στον χώρο της Δικαιοσύνης (δικαστές, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι), αλλά και όλοι οι πολίτες, να την προστατεύουμε και να την πιστεύουμε, και να αγωνιζόμαστε για την υγιή λειτουργία της.

* Ο Κωνσταντίνος Γεννάδης είναι πτυχιούχος Νομικής των Πανεπιστημίων University of Northumbria at Newcastle της Μεγάλης Βρετανίας και Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, και είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

© 2011-2022 westnews.gr, all rights reserved