Του Γιάννη Δάρα

Πρίν από λίγες ημέρες στο περιθώριο του αγώνα Ελλάδος-Ελβετίας ο γερμανός τεχνικός των φιλοξενούμενων δήλωσε ότι είναι ευχαριστημένος που η χώρα του συνδράμει οικονομικά την Ελλάδα. Ετσι ακούει φυσικά, έτσι διαβάζει, αυτά λέει, γιατί είναι γνωστό -όπως έχει ειπωθεί πολλάκις στο γερμανικό κονοβούλιο από την εκεί αντιπολίτευση- από την κρίση στην Ελλάδα πρώτον η Γερμανία έχει ωφεληθεί οικονομικά και δεύτερον μέχρι σήμερα οι γερμανοι φορολογούμενοι δεν έχουν επιβαρυνθεί ούτε με ένα ευρώ από την ελληνική χρεωκοπία.

Επομένως ο κ. Χίτζφελντ πιάστηκε αδιάβαστος και είναι μάλλον για τα κάγκελα αφού θέλησε να ασχοληθεί με κάτι που προφανώς δεν το γνωρίζει αρκετά. Το βράδυ θα δούμε και αν θα καθοδηγήσει ικανοποιητικά και την ομάδα του από τον πάγκο.

Την ίδια ώρα όμως η Ελληνική Δημοκρατία δοκιμάζεται πραγματικά. Γιατί οι συνταγματικές επιταγές περί μη αναδρομικότητας των νόμων, περί διάκρισης εξουσιών και περί του δικαιώματος της απεργίας, έχουν πάει περίπατο.

Από τη στιγμή που ψηφίζονται και ισχύουν νόμοι με αναδρομική ισχύ, οι αρχές δικαίου έχουν καταλυθεί. Δεν υπάρχουν  πολλές χώρες στον κόσμο όπου ισχύει η αναδρομικότητα νόμων ανεξάρτητα τι τίτλο και τι επίφαση έχει το πολιτικό καθεστώς.  Είναι πλέον είναι ξεκάθαρο πως στο όνομα της οικονομικής εξυγίανσης μια βασική αρχή της Δημοκρατίας έχει παύσει να ισχύει.

Η ψήφιση νόμων με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος αφαιρεί από το Κοινοβούλιο τη δυνατότητας επεξεργασίας και ουσιαστικής συζήτησης. Επομένως η Νομοθετική εξουσία "απειλείται" από την Εκτελεστική όπως και η Δικαστική όταν συχνά "καθοδηγείται" ή "καπελώνεται" από την Εκτελεστική εξουσία.

Πρόσφατα σε υπόθεση Διοικητικών Δικαστηρίων που εκκρεμεί από το 2010, σε προφανή μη εφαρμογή νόμου από τη Διοίκηση, ο εισηγητής δεν ετοίμασε την εισήγηση του κι έτσι αναβλήθηκε η υπόθεση (που είχε κριθεί ως επείγουσα!) επειδή η Διοίκηση "ξέχασε" να αποστείλει τις θέσεις της ενώ είχε όχι μήνες αλλά χρόνια μπροστά της για να τις συντάξει! Γιατί να μην "ξεχάσει", γιατί να μην κωλυσιεργήσει, αφού είχε τη φωλιά της λερωμένη;

Επίσης το δικαίωμα της απεργίας απειλείται ή καταργείται ουσιαστικά, όταν μετά από λίγων ημερών κινητοποιήσεις γίνεται επίταξη ή επιστράτευση.

Το επόμενο βήμα θα είναι οι εκλογές να αντικατασταθούν από δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματα αντί για το Υπουργείο Εσωτερικών να ανακοινώνονται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Ξέρετε ποιό θα μπορεί να είναι ένα πιθανό αποτέλεσμα; Αν χρειαστεί -κι ευχόμαστε να μην χρειαστεί- να γίνει πραγματική επιστράτευση για εθνικούς λόγους, υπάρχει ο κίνδυνος κάποιοι να μην παρουσιαστούν και οι υπόλοιποι να μην έχουν το απαραίτητο φρόνημα για να κάνουν το καθήκον τους. Όχι γιατί θα είναι απάτριδες αλλά γιατί θα έχουν χάσει την πίστη τους στο Κράτος και τη συντεταγμένη Ελληνική Πολιτεία.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν πρέπει να διαλέξουμε από δύο κακά, τι είναι προτιμότερη, μια εικονική Δημοκρατία με υγιή οικονομία ή μια πραγματική Δημοκρατία με προβληματική οικονομία;