Του Σταύρου Τασιόπουλου*

Η νέα συμφωνία συνιστά μια πολιτική πράξη με νομικές δεσμεύσεις και άμεση επίδραση σε όλη την κοινωνία και το κράτος και βασίζεται στη σχέση δανεισμού του ελληνικού κράτους με τα άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε.

Αυτή η κορυφαία πολιτική πράξη είναι γεγονός για το οποίο έγινε εκτενής ανάλυση με όλα τα δεδομένα και μας έχει απασχολήσει αρκετούς μήνες.

Ένας αντιπρόσωπος των πολιτών θα πρέπει να συμφωνεί ή να διαφωνεί με αυτήν. Ακατανόητη η ψήφος "παρών" στην ψηφοφορία για τη νέα συμφωνία. Το "παρών" είναι ανεδαφικό και άνευ πολιτικής ουσίας, και μόνο ως προσωπική τακτική πολιτικής επιβίωσης μπορεί να ερμηνευθεί. Εξάλλου το "όχι" και με βάση και τις απαντήσεις των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν έχει μια τεκμηρίωση και ξέρουμε ξεκάθαρα πού οδηγεί. Στην ερώτηση του πρωθυπουργού αν έδωσε κανείς μια άλλη ξεκάθαρη εναλλακτική απάντηση, είδαμε ότι καμία απάντηση δεν δόθηκε.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν "παρών" στην ουσία είπαν ότι δεν μπορούν να πάρουν απόφαση, και ότι η χώρα, αν πει αντίστοιχα "παρών", καμία απόφαση δεν θα ληφθεί σε επίπεδο θεσμών, μια και το "παρών" δεν είναι ούτε υπέρ του νέου δανείου ούτε όμως και ξεκάθαρα κατά.

Τι δηλαδή επιδιώκει ο βουλευτής ψηφίζοντας "παρών"; Τη συνέχιση μιας ατέρμονης διαπραγμάτευσης, τη θέση ότι η χώρα θα καταρρεύσει χωρίς συμφωνία αλλά δεν θέλει να το πει, τη θέση για επιστροφή στη δραχμή;

Ασχέτως αν οι ψηφίσαντες "παρών" δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ψήφο για τη χώρα δεν έδωσαν. Ποιο το νόημα και η ουσιαστική βάση ψήφισης της εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση όταν στην κορυφαία πράξη της κυβέρνησης δήλωσαν "παρών". Αν ψήφιζαν "όχι", θα ήταν ξεκάθαρο τι επιθυμούν. Πώς όμως να επιλεγούν εκ νέου στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ όταν δεν έλαβαν καμία απόφαση την κρίσιμη ώρα;

Με ποιο κριτήριο θα συμμετέχουν εκ νέου σε μια νέα Βουλή, όταν έχουν γίνει και αυτοί συμμέτοχοι στην πορεία προς τις εκλογές και αμφισβήτησης της κυβέρνησης; Σε κάθε περίπτωση, ο λόγος για τη λίστα ανήκει στον Τσίπρα, όμως η συμμετοχή βουλευτών που ψήφισαν "παρών" στην ψηφοφορία για τη χώρα δύσκολα θα γίνει κατανοητή και αποδεκτή.

Η Ελλάδα πλέον έκανε την επιλογή και μια κυβέρνηση πρέπει να την εφαρμόσει και η κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα έχει τη μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή. Αυτή είναι και η δυνατότητα του πρωθυπουργού: να απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα ώστε να αλλάξει η κατάσταση με ριζικές αλλαγές.

Είναι καιρός τα λάθη των περασμένων δεκαετιών και η αποτυχημένη πενταετία των περασμένων Μνημονίων να γίνουν οριστικά παρελθόν και να φτάσουμε στο 2020 με ένα άλλο κράτος από αυτό που είχαμε το 2008. Η δεκαετία που διανύουμε δεν έχει τελειώσει, είμαστε στα μισά της διαδρομής και είναι στο χέρι μας να την αλλάξουμε.

Στην ερώτηση αν αυτό είναι εφικτό, ναι είναι εφικτό.

Στην ερώτηση αν μπορούμε ως πολίτες, ναι μπορούμε.

Στην ερώτηση αν το πολιτικό σύστημα μπορεί, ναι να το κάνουμε να μπορέσει.

Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό, αλλά μπορούμε με συγκρότηση να βελτιώσουμε τη χώρα μας και τη θέση μας στον δυτικό κόσμο.

Αν αυτό είναι δύσκολο για κάποιους ή δεν θέλουν να το πράξουν, σεβαστό, αλλά δεν μας αφορά.

Οι δημιουργικές δυνάμεις και οι δυνατότητες των πολιτών μπορούν και θα δώσουν απάντηση.

Αυτή την απάντηση καλείται να αξιοποίησει ο Αλέξης Τσίπρας.


* Ο Σταύρος Τασιόπουλος είναι νομικός, LLM Public Law, δημοτικός σύμβουλος Αιγάλεω