Συνέντευξη εφ’όλης της ύλης παραχώρησε στα Δυτικά Νέα ο ιδιοκτήτης των Εκπαιδευτηρίων Σ. Αυγουλέα–Λιναρδάτου. Ο κ. Λιναρδάτος αναφέρει μεταξύ άλλων πως έχει εξελιχθεί ο οργανισμός με τη περίοδο των χρόνων καθώς και πως πρέπει να είναι η Ελληνική εκπαίδευση. Επιπλέον, επισημαίνει τη προσφορά της ιδιωτικής εκπαίδευσης αλλά και την εχθρική αντιμετώπισή της από την Πολιτεία. Τέλος, τονίζει πως η ποιότητα είναι ο καθοριστικός παράγοντας υπεροχής των Εκπαιδευτηρίων Σ. Αυγουλέα–Λιναρδάτου.

Δ.Ν. Κύριε Λιναρδάτο, με τη νέα σχολική χρονιά 2014-2015 συμπληρώνετε 65 χρόνια επιτυχούς λειτουργίας των Εκπαιδευτηρίων Σ. Αυγουλέα – Λιναρδάτου. Πώς θα περιγράφατε την πορεία σας αυτή;

Γ.Λ. Θα την περιέγραφα ως μία πορεία δύσκολη αλλά  πολύ δημιουργική. Ξέρετε, όταν η μητέρα μου, Σταυρούλα, αποτόλμησε με δανεικά χρήματα να ιδρύσει ιδιωτικό σχολείο στο Περιστέρι, όλοι τη θεωρούσαν ως μία ρομαντική ιδεαλίστρια, καταδικασμένη να αποτύχει.
65 χρόνια μετά, το μικρό τριθέσιο δημοτικό σχολείο, που το 1949 πρωτολειτούργησε σε μια παλιά ενοικιασμένη οικία, έχει μετεξελιχτεί σε ένα μεγάλο πολυδύναμο εκπαιδευτικό οργανισμό, που καλύπτει όλες τις βαθμίδες από την προσχολική ηλικία ως και το λύκειο.

Σήμερα τα Εκπαιδευτήρια Σ. Αυγουλέα – Λιναρδάτου είναι με διαφορά το μεγαλύτερο και αρχαιότερο ιδιωτικό σχολείο στο Δυτικό Λεκανοπέδιο κι ένα από τα μεγαλύτερα και, κατά γενική ομολογία, ποιοτικότερα ιδιωτικά σχολεία της χώρας μας.

Διαθέτουμε δύο ιδιόκτητα σχολικά συγκροτήματα που καλύπτουν Παιδικό Σταθμό, Προνηπιαγωγείο, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο καθώς κι ένα σύγχρονο Πολιτιστικό – Αθλητικό – Κολυμβητικό Κέντρο. Όλοι μας οι χώροι κλιματίζονται και καλύπτονται από σύγχρονα δίκτυα υπολογιστών και τεχνολογίες αιχμής που διαμορφώνουν ιδανικές συνθήκες μάθησης για τους 1.300 μαθητές μας.

Οι ηλεκτρονικές μας υποδομές επιτρέπουν την σύγχρονη και ασύγχρονη επικοινωνία ανάμεσα στη διεύθυνση, τους εκπαιδευτικούς μας, τους μαθητές μας και τους γονείς τους. Η ηλεκτρονική μας εκπαιδευτική πλατφόρμα επιτρέπει την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση, διευρύνοντας τις δυνατότητες μάθησης που παρέχουμε πέρα από τα όρια της αίθουσας διδασκαλίας και ενημερώνει τους γονείς των μαθητών μας σε πραγματικό χρόνο για κάθε τι που τους αφορά.

Τα παιδιά μας εξυπηρετούνται από ένα σύγχρονο στόλο 40 σχολικών λεωφορείων, που δρομολογούνται σε ακτινικές διαδρομές για να διασφαλίζουν την ελάχιστη χρονική και χιλιομετρική παραμονή κάθε μαθητή στο όχημα. Παράλληλα πολλαπλές δρομολογήσεις ανά ώρα προς όλες τις κατευθύνσεις εξυπηρετούν, πόρτα-πόρτα, κάθε χρονική ανάγκη του μαθητή και της οικογένειας.

Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ αλλά νομίζω δεν χρειάζεται. Είναι τόσο μεγάλη η ποιοτική και ποσοτική εξέλιξη των Εκπαιδευτηρίων  Σ. Αυγουλέα-Λιναρδάτου από το 1949 μέχρι σήμερα, που μετατρέπει το χρονικό διάστημα των 65 χρόνων σε απόσταση 65 ετών φωτός.

Δ.Ν. Σε αυτή την περίοδο της οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής απαξίωσης, η σωστή εκπαίδευση αποτελεί αντίδοτο, όαση και ελπίδα για το μέλλον. Έχει γίνει αυτή η απλή αλήθεια κατανοητή από τους κυβερνώντες ή εξακολουθούν να υφίστανται οι αγκυλώσεις του παρελθόντος;

Γ.Λ. Ζούμε σε μια εποχή κοσμογονικών αλλαγών για όλη την υφήλιο, που για την πατρίδα μας όμως συνδυάζεται με μια περίοδο κοινωνικής και ηθικής παρακμής και βέβαια μεγάλης οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Αυτός ειδικά ο συνδυασμός καθιστά την περίοδο που διανύουμε ιδιαίτερα επικίνδυνη για την χώρα μας. Η μοναδική μας διέξοδος δεν μπορεί να είναι άλλη από την αναγέννηση της Ελληνικής εκπαίδευσης. Η «σωστή» εκπαίδευση, και στην ευρύτερή της έννοια η παιδεία, οδηγεί ένα λαό στην ενόραση αλλά και στον ορθολογισμό, στην επιτυχή αντιμετώπιση των αλλαγών, στην ικανότητα επίλυσης των προβλημάτων και τέλος στη διαλογική συνεννόηση, στοιχεία που δυστυχώς σήμερα είναι σε έλλειψη στην Ελληνική κοινωνία.
Στα χρόνια που πέρασαν, οι λογικές της ήσσονας προσπάθειας και της ψευδούς ισότητας στο χαμηλότερο παρονομαστή, που κυριάρχησαν στην πατρίδα μας, μόλυναν και το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Οι λογικές αυτές διαμόρφωσαν ένα συνολικό νομικό πλαίσιο στην εκπαίδευση, που εξυπηρετούσε συντεχνίες και συμφέροντα και όχι τους μαθητές και την πρόοδό τους. Οι εκπαιδευτικοί άρχισαν να βλέπουν το ρόλο τους στα σχολεία ως πάρεργο και οι μαθητές το ίδιο το σχολείο ως φυλακή, από την οποία επιθυμούν να δραπετεύσουν. Σαν αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία, ιδιαίτερα τα δημόσια σχολεία, απαξιώθηκαν κι έπαψαν να επιτελούν το έργο τους. Μολονότι όλη αυτή η νοσηρή κατάσταση δεν άφησε ανεπηρέαστη την ιδιωτική εκπαίδευση, η πλειοψηφία των ιδιωτικών σχολείων συνέχισαν όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν να επιτελούν το εκπαιδευτικό και μορφωτικό τους έργο και ίσως γι’ αυτό αντιμετωπίζονταν πάντα εχθρικά και από τις συντεχνίες αλλά κι από την κρατική γραφειοκρατία, καθώς διαμόρφωναν αρνητικές συγκρίσεις για την δημόσια εκπαίδευση και ας μου επιτραπεί ο όρος «χαλούσαν την πιάτσα».
Είναι αλήθεια πάντως, ότι τα τελευταία χρόνια κάτω από το βάρος της κρίσης το νομικό πλαίσιο της εκπαίδευσης άλλαξε, έγινε πιο ευέλικτο, πιο ανοιχτό. Ήταν ένα από τα θετικά αποτελέσματα της κρίσης, ανάμεσα στα τόσα δεινά που μας επέφερε. Έχουμε βέβαια μεγάλη απόσταση να διανύσουμε ακόμη.
Το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα παραμένει ουραγός (64η χώρα, πιο κάτω κι από το Βιετνάμ, την Ιορδανία και την Τουρκία) σε σχέση με τον δείκτη αποκέντρωσης  ανάμεσα στα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών του ΟΟΣΑ. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η χώρα μας έρχεται τελευταία και στα αποτελέσματα των μαθητών στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό PISA. Η Σταλινικής έμπνευσης συγκεντρωτική δομή του εκπαιδευτικού μας συστήματος δεν αφήνει πολλά περιθώρια αυτενέργειας στους εκπαιδευτικούς, δεν κινητροδοτεί την άμιλλα ανάμεσα στα σχολεία, δεν ενισχύει την καινοτομία, δεν δημιουργεί διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα στα σχολεία και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ούτε καν ανάμεσα στα σχολεία διαφορετικών βαθμίδων (δημοτικά – γυμνάσια – λύκεια) και το σημαντικότερο δεν επιτρέπει την τόσο αναγκαία σήμερα διασύνδεση της εκπαίδευσης με τις επιχειρήσεις και την οικονομία.

Η ιδιωτική εκπαίδευση συνολικά και το σχολείο μας ειδικά ήταν πάντα και παραμένει θιασώτης της αποκέντρωσης του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Πιστεύουμε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, όπου η Πολιτεία θέτει τους ελάχιστους εκπαιδευτικούς στόχους και τις διαδικασίες με τις οποίες θα αξιολογήσει την επίτευξη των στόχων αυτών και στη συνέχεια αφήνει ελεύθερα τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς να αποφασίσουν με ποιες διδακτικές μεθοδολογίες και ποια μέσα θα επιτύχουν τους διδακτικούς στόχους και πιο σημαντικά πως θα τους υπερβούν, θέτοντας επιπλέον δικούς τους στόχους. Ένα τέτοιο σύστημα που θα στοχοθετεί, θα αξιολογεί και θα επιβραβεύει τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς που επιτυγχάνουν, διαμορφώνει συνθήκες άμιλλας ανάμεσα στα σχολεία, δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στους εκπαιδευτικούς και βάζει τους μαθητές και την πρόοδό τους εκεί που θα έπρεπε να ήταν πάντα, στο επίκεντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Δ.Ν. Η κοινή αντίληψη είναι ότι η ιδιωτική εκπαίδευση είναι ακριβή και ότι αποτελεί προνόμιο για λίγους. Αλήθεια, πώς μετράται πράγματι το κόστος αυτό και εν κατακλείδι είναι ή όχι ακριβή και με ποια κριτήρια;

Γ.Λ. Για να κρίνει κανείς αν η ιδιωτική εκπαίδευση είναι ακριβή ή φτηνή, πρέπει πρώτον να εξετάσει τι προσφέρει η ιδιωτική εκπαίδευση σε σύγκριση με τη δημόσια και δεύτερον ποιο είναι το πραγματικό κόστος της δημόσιας εκπαίδευσης.
Όλες οι έρευνες δείχνουν πως η ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα είναι κατά βάση συντηρητική. Παρουσιάζει εντονότατες αντιστάσεις στις αλλαγές κι εμφανίζεται κυρίως σε ρόλο οπισθοφυλακής και όχι πρωτοπορίας. Σαν αποτέλεσμα συχνά δεν έχει τη δύναμη να επηρεάζει θετικά τις αλλαγές και συνήθως συμπαρασύρεται απ’ αυτές.
Υπάρχει όμως ένα κρίσιμο κομμάτι της ελληνικής εκπαίδευσης, που διαφοροποιείται απ’ αυτή την εικόνα. Αποτελείται από ένα κόσμο ευαίσθητο, καταρτισμένο, ικανό, δυναμικό, ανοιχτό στην κριτική, με εμπιστοσύνη στον εαυτό του, που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στο χώρο της εκπαίδευσης και της κοινωνίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, καταρτίζεται και επιμορφώνεται σε διαρκή βάση, πειραματίζεται με τις νέες τεχνολογίες, δοκιμάζει καινοτόμες δράσεις και προετοιμάζεται έγκαιρα για τις επερχόμενες αλλαγές, τόσο για να τις αντιμετωπίσει όσο και για να τις επηρεάσει. Το κρίσιμο αυτό κομμάτι της ελληνικής εκπαίδευσης, στη συντριπτική του πλειοψηφία, απαρτίζεται από την ιδιωτική εκπαίδευση.
Αν κανείς ανατρέξει στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης θα βρει πως κάθε καινοτόμος δράση, κάθε βελτιωτική ενέργεια, που σήμερα έχει υιοθετήσει η δημόσια εκπαίδευση, ξεκίνησε και ξεκινάει πάντα από την ιδιωτική εκπαίδευση. Το ολοήμερο σχολείο ξεκίνησε από την ιδιωτική εκπαίδευση. Τα ιδιωτικά σχολεία, πρώτα, εισήγαγαν στο πρόγραμμά τους τη διδασκαλία ξένων γλωσσών, την εργαστηριακή αισθητοποίηση της γνώσης, τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων διδασκαλίας, την αξιοποίηση των υπολογιστών στην εκπαίδευση, τις ομαδικές συνθετικές εργασίες, τις επιμορφωτικές επισκέψεις βιωματικής εκπαίδευσης, την ενσωμάτωση στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της θεατρικής παιδείας, της μουσικής, του χορού και της ορχηστικής τέχνης, τις ποικίλες αθλητικές δραστηριότητες, τα σεμινάρια παιδοψυχολογικής ευαισθητοποίησης κι ενημέρωσης για γονείς και τόσα άλλα ακόμη.
Αυτό τον πρωταγωνιστικό ρόλο, που ιστορικά έχουν παίξει τα ιδιωτικά σχολεία στην Ελληνική εκπαίδευση, εξακολουθούν με ακόμη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα κι επιτυχία να τον παίζουν και σήμερα.
Είναι απολύτως δεδομένο ότι η ποιότητα εκπαίδευσης και παροχής υπηρεσιών, που παρέχεται από τα ιδιωτικά σχολεία στη χώρα μας, υπερτερεί συντριπτικά έναντι της παρεχόμενης από τα δημόσια σχολεία. Υπέρ της θέσης αυτής δεν επιχειρηματολογεί μόνο η απλή λογική, που λέει ότι κανένας γονέας δεν είναι τρελός να πληρώνει για την παροχή μιας υπηρεσίας που θα μπορούσε να την λάβει δωρεάν, επιχειρηματολογούν όλες οι έγκυρες διεθνείς κι Ελληνικές έρευνες.
Η ποιότητα εκπαίδευσης που παρέχουν τα ιδιωτικά σχολεία αντανακλάται και στις επιδόσεις των μαθητών τους, οι οποίες σύμφωνα με όλες τις διεθνείς έρευνες και μελέτες (PISA, ΟΟΣΑ) έχουν στην Ελλάδα τη δεύτερη μεγαλύτερη διαφορά σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ από τις αντίστοιχες επιδόσεις των μαθητών των δημοσίων σχολείων. Μάλιστα ακόμη και μετά την κοινωνικοοικονομική διόρθωση των στοιχείων με βάση το κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο των οικογενειών των μαθητών, σύμφωνα με τη μελέτη του ΟΟΣΑ «Education at a glance», η διαφορά αυτή παραμένει από τις μεγαλύτερες στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Αντίστοιχη διαφορά υπέρ των ιδιωτικών σχολείων διαπιστώνεται, σύμφωνα με έρευνα του τμήματος στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθήνας (καθ. Ι. Πανάρετος)  και στις πανελλαδικές εξετάσεις, στις οποίες οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων καταγράφουν σημαντικά υψηλότερες βαθμολογίες από τους συμμαθητές τους των δημοσίων, ενώ εισάγονται στις Πανεπιστημιακές σχολές υψηλής ζήτησης, σε ποσοστά δυσανάλογα μεγαλύτερα από το ποσοστό των μαθητών που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία.
Αντίστοιχες όμως θετικές για τα ιδιωτικά σχολεία διαφορές καταγράφονται και στα ποσοστά επιτυχίας των μαθητών τους στους μαθηματικούς διαγωνισμούς, στους ρητορικούς αγώνες, σε ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς και σε πλήθος άλλων ποιοτικών δεικτών.
Πέρα όμως από τις καθαρά εκπαιδευτικές υπηρεσίες τα ιδιωτικά σχολεία υπερτερούν συντριπτικά και στις λοιπές υπηρεσίες εξυπηρέτησης που παρέχουν στους μαθητές και τους γονείς τους. Προσφέρουν σχολικά περιβάλλοντα υψηλής αισθητικής, άνεσης και ασφάλειας καθώς και μεγάλη ποικιλία δημιουργικών δραστηριοτήτων καλύπτοντας κάθε αθλητική, πολιτιστική, καλλιτεχνική, μουσική, εικαστική κι επιστημονική αναζήτηση των μαθητών τους, ενώ εξυπηρετούν με σχολικά λεωφορεία και την μετακίνηση των μαθητών τους με άνεση και ασφάλεια από το σπίτι τους στο σχολείο και πίσω.
Όλα λοιπόν τα στοιχεία δεν επιτρέπουν καμία αμφισβήτηση για την υπεροχή του μέσου ιδιωτικού σχολείου έναντι του μέσου δημόσιου σχολείου σε όλους τους τομείς.
Ας έλθουμε λοιπόν τώρα στο θέμα του κόστους και ας δούμε πρώτα απ’ όλα ποιο είναι το κόστος της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, η οποία κάθε άλλο παρά δωρεάν είναι. Το αληθινό κόστος της δημόσιας εκπαίδευσης ανά μαθητή στη χώρα μας δεν είναι ακόμη και σήμερα γνωστό, καθώς τα εμπλεκόμενα κόστη χάνονται σε δαιδαλώδεις διαδρομές από υπουργείο σε υπουργείο, από φορέα σε φορέα και από υπηρεσία σε υπηρεσία.
Τα τελευταία επίσημα στοιχεία, για το κόστος ανά μαθητή, που υπέβαλε η χώρα μας στον ΟΟΣΑ ήταν το 2005. Έκτοτε στους αντίστοιχους πίνακες που δημοσιοποιεί ο ΟΟΣΑ, στη θέση της Ελλάδας αντί για αριθμούς υπάρχουν παύλες. Τα στοιχεία του 2005 όμως αναφέρουν για την Ελλάδα ως κόστος ανά μαθητή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση το ποσόν των 5.146 $ΗΠΑ και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση το ποσόν των 8.423 $ΗΠΑ (Education at a glance 2008 – OECD).  Αν λάβουμε τώρα υπόψη ότι στα κόστη αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται οι αποσβέσεις των κτιριακών υποδομών των δημοσίων σχολείων και παράλληλα προβούμε σε πληθωριστική προσαρμογή των στοιχείων αυτών και σε μετατροπή τους σε ευρώ, θα καταλήγαμε με μικρό περιθώριο λάθους, ότι το σημερινό κόστος ανά μαθητή στην ελληνική δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να αγγίζει τις 5.700€ ενώ στη δευτεροβάθμια τα 8.950€.
Σε αντιδιαστολή τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων, σύμφωνα με την μελέτη της ICAP 2009, χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν ιδιωτικά σχολεία με δίδακτρα ως 3.500€, στη δεύτερη τα δίδακτρα κυμαίνονται από 3.500€ ως 5.500€, στην τρίτη από 5.500€ ως 7.500€ και στην τέταρτη κατηγορία από 7.500€ και άνω.
Για να γίνω όμως πιο συγκεκριμένος να πω ότι στο δικό μας σχολείο για παράδειγμα ο μέσος όρος των διδάκτρων μας στο δημοτικό είναι 5.475€, στο γυμνάσιο 6.450€ και στο λύκειο 7.365€. Αν τώρα αναλογιστεί κανείς ότι στα δίδακτρα αυτά του σχολείου μας περιλαμβάνεται το κόστος μεταφοράς των μαθητών μας, το κόστος των 218 σχολικών μας εκδόσεων που διατίθενται δωρεάν στους μαθητές μας, οι άπειρες ώρες εξατομικευμένης ενισχυτικής διδασκαλίας που πραγματοποιούμε, το κόστος λειτουργίας των επιλέκτων τμημάτων μας, η απογευματινή μελέτη για το γυμνάσιο και λύκειο που προσφέρεται δωρεάν, το κόστος λειτουργίας των σύγχρονων ηλεκτρονικών μας υποδομών και τόσα άλλα ακόμη, θα καταλάβει ότι στην πραγματικότητα η ιδιωτική εκπαίδευση στη χώρα μας σε σχέση με αυτά που προσφέρει είναι πολύ φτηνή ενώ η δημόσια εκπαίδευση πάλι σε σχέση με αυτά που προσφέρει είναι τελικά πολύ ακριβή.
Έχετε όμως σε ένα βαθμό δίκιο όταν λέτε πως η ιδιωτική εκπαίδευση είναι ένα προνόμιο για λίγους, αφού στην πράξη μόνο το 7% ως 8% του μαθητικού πληθυσμού της χώρας μας φοιτά σε ιδιωτικά σχολεία. Το ποσοστό αυτό είναι εξαιρετικά μικρό σε σχέση με τα πολλαπλάσια ποσοστά των μαθητών που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Ας δούμε όμως το γιατί.
Σε όλες ανεξαιρέτως τις λοιπές ευρωπαϊκές χώρες, όπως και σχεδόν σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, η πολιτεία ενθαρρύνει τη φοίτηση των μαθητών στα ιδιωτικά σχολεία επιδοτώντας με κάποιο τρόπο τους γονείς τους, αναγνωρίζοντας έτσι ότι με την επιλογή τους απαλλάσσουν τον δημόσιο προϋπολογισμό από το κόστος φοίτησης του παιδιού τους. Σε άλλες χώρες ο γονέας που επιλέγει να φοιτήσει το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο λαμβάνει μια επιταγή ή ένα κουπόνι παιδείας, σε άλλες τυγχάνει κάποιας φορολογικής ελάφρυνσης, σε άλλες και τα δύο, σε κάποιες επιχορηγούνται τα ίδια τα ιδιωτικά σχολεία με βάση τον αριθμό των μαθητών που τα επιλέγουν.  
Στην Ελλάδα αντίθετα ο γονιός που επιλέγει να φοιτήσει το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο και απαλλάσσει έτσι την Πολιτεία από το κόστος εκπαίδευσης του παιδιού του, όχι μόνο δεν επιδοτείται από την Πολιτεία, όχι μόνο δεν τυγχάνει κάποιας φορολογικής ελάφρυνσης, αλλά έχοντας ήδη πληρώσει μέσω των φόρων που καταβάλλει το κόστος της δημόσιας εκπαίδευσης της οποίας δεν κάνει χρήση, έρχεται η Πολιτεία και τον «τιμωρεί» για την επιλογή του αυτή. Του επιβάλλει ένα παράβολο ύψους περίπου 1% επί των διδάκτρων, δεν του παρέχει δωρεάν τα διδακτικά βιβλία, δεν παρέχει στο παιδί του τη δυνατότητα χρήσης μαθητικού εισιτηρίου στα ΜΜΜ και θεωρεί το ποσό των διδάκτρων που καταβάλλει ως φορολογικό τεκμήριο διαβίωσης.
Παράλληλη βέβαια εχθρική αντιμετώπιση επιφυλάσσει η Πολιτεία και στα ιδιωτικά σχολεία, αφού όχι μόνο δεν τους προσφέρει καμιά οικονομική στήριξη αλλά τουναντίον τα φορτώνει με επιπλέον φόρους και τέλη, δεν τους χορηγεί καμιά φοροαπαλλαγή σαν αυτές που απολαμβάνουν άλλες επιχειρήσεις προσφοράς υπηρεσιών όπως τα ξενοδοχεία και οι κλινικές, δεν τους επιτρέπει πρόσβαση στα κονδύλια των αναπτυξιακών νόμων και του ΕΣΠΑ και δεν τους αναγνωρίζει καμιά επισφάλεια στα δίδακτρα.
Υπό τις συνθήκες αυτές είναι πραγματικό θαύμα το γεγονός ότι 7-8% των γονιών στη χώρα μας επιλέγουν ιδιωτικό σχολείο και αποτελεί μια ακόμη επιβεβαίωση και αναγνώριση της ποιότητας των ιδιωτικών σχολείων.

Δ.Ν. Ποια είναι τα σημεία εκείνα στα οποία θεωρείτε ότι υπερτερείτε έναντι του ανταγωνισμού;

Γ.Λ. Αυτή βέβαια την ερώτηση την απαντούν πολύ καλύτερα οι γονείς
των μαθητών μας και ιδιαίτερα οι γονείς των μαθητών μας που κάθε χρόνο έρχονται σε μας από άλλα ιδιωτικά σχολεία.
Νομίζω όμως ότι οι γονείς που εμπιστεύονται το σχολείο μας, μας επιλέγουν για την παιδαγωγική μας φιλοσοφία και τις εκπαιδευτικές μας δράσεις. Αν έπρεπε δε να τα συνοψίσω όλα αυτά θα έλεγα ότι:
Πιστεύουμε σ’ ένα σχολείο δυνατό ακαδημαϊκά, στο οποίο ικανοί εκπαιδευτικοί που επιμορφώνονται διαρκώς, μέσα από σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις και με τη χρήση νέων τεχνολογιών διευκολύνουν τους μαθητές τους στην κατάκτηση της γνώσης όλων των γνωστικών αντικειμένων και στην ανάπτυξη της κριτικής τους σκέψης.
Πιστεύουμε σ’ ένα σχολείο δημιουργικό, που μέσα από πολλαπλές καινοτόμες δράσεις καλλιεργεί τα ενδιαφέροντα και ταλέντα των μαθητών του στους τομείς του πολιτισμού, του αθλητισμού, του ανθρωπισμού, του περιβάλλοντος, της τέχνης, της επιχειρηματικότητας και των επιστημών, ωθώντας τους σε εποικοδομητικές αναζητήσεις.
Πιστεύουμε τέλος σ’ ένα σχολείο ανοιχτό, που πέρα από τις δικές του αντικειμενικές διαδικασίες εσωτερικής αξιολόγησης, επιζητεί την αξιολόγηση και κριτική των γονέων των μαθητών του και την αξιοποιεί ως επιπλέον μέσο για τη διαρκή του βελτίωση. ‘Ένα σχολείο που συναντάται διαρκώς και αμφίδρομα με την κοινωνία σε ανοιχτές πολιτιστικές εκδηλώσεις και ενδιαφέρουσες επιμορφωτικές - σεμιναριακές συζητήσεις, βάζοντας έτσι το δικό του στίγμα στο τοπικό πολιτιστικό γίγνεσθαι.
1.300 μαθητές και 280 εργαζόμενοι μας χαρίζουν τις δυνατότητες μεγάλου εκπαιδευτικού οργανισμού. Διατηρούμε όμως την οικογενειακή ατμόσφαιρα και ζεστασιά του μικρού σχολείου.
Έχουμε παρελθόν 65 χρόνων, ζούμε όμως στο παρόν κι αφουγκραζόμαστε το μέλλον. Το πιστοποιούν οι 80 ηλεκτρονικοί διαδραστικοί μας πίνακες και το πλούσιο, πρωτοποριακό, ηλεκτρονικό υλικό μάθησης που παράγουμε και χρησιμοποιούμε.
Πιστεύουμε στη βιωματική εκπαίδευση, γι αυτό και δεν υπάρχει καινοτόμος δράση ή εκπαιδευτικό πρόγραμμα, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, που να μη συμμετέχουν τα παιδιά μας.
Οι μαθητές μας πρωτεύουν και διακρίνονται στους ρητορικούς αγώνες, στους μαθηματικούς διαγωνισμούς, στους πανελλήνιους διαγωνισμούς επιχειρηματικότητας νέων, στον παγκόσμιο διαγωνισμό ρομποτικής, στον παγκόσμιο διαγωνισμό F1 in schools, στους πανελλήνιους διαγωνισμούς φυσικής και χημείας, στους διαγωνισμούς έκθεσης και λογοτεχνίας και συμμετέχουν με αξιώσεις στα ευρωπαϊκά προγράμματα Comenius, στη «φυσική στο προσκήνιο», στο Μοντέλο Ηνωμένων Εθνών (MUN), στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Νέων (EYP), στη Euroscola, στα περιβαλλοντικά προγράμματα, στις ανθρωπιστικές δράσεις.
Οι θεατρικές μας ομάδες, τα χορευτικά μας συγκροτήματα, οι μαθητικές μας ορχήστρες, η χορωδία και η φιλαρμονική μας, προσφέρουν στα παιδιά μας ευκαιρίες καλλιτεχνικής καλλιέργειας και οδηγούν στην πραγματοποίηση, ποιοτικών, πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Αξιοποιώντας τις αθλητικές υποδομές του σχολείου μας, οι μαθητές μας μετέχουν σε ποικίλες αθλητικές δραστηριότητες και διακρίνονται στα διασχολικά πρωταθλήματα.
Προσφέρουμε ξενόγλωσση εκπαίδευση υψηλότατου επιπέδου που οδηγεί στην κατάκτηση δυο ξένων γλωσσών και στην απόκτηση επίσημων πτυχίων πιστοποίησης στο ανώτερο επίπεδο, Proficiency στα Αγγλικά και Β2 στα Γαλλικά και Γερμανικά.
Εφαρμόζουμε ένα πολύπλευρο, εκπαιδευτικό πρόγραμμα που οδηγεί κάθε χρόνο τα παιδιά μας σε εξαιρετικά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς.
Χωρίς αποκλεισμούς μαθητών, με διδακτική αποτελεσματικότητα και παιδαγωγική ευαισθησία, αναπτύσσουμε στο έπακρο τις δυνατότητες κάθε μαθητή μέσα σε ένα ευχάριστο και δημιουργικό περιβάλλον.
Φυσική απόρροια της όλης εκπαιδευτικής μας φιλοσοφίας αποτελούν και τα εξαιρετικά αποτελέσματα των μαθητών μας στις πανελλαδικές εξετάσεις. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι μαθητές μας εισάγονται στις Πανεπιστημιακές Σχολές της πρώτης επιλογής τους. Ας σημειωθεί δε ότι το πρόγραμμα επαγγελματικού προσανατολισμού του σχολείου μας καθοδηγεί και στηρίζει τους μαθητές μας στην ανεύρεση της βέλτιστης επιλογής.
Είναι πλέον προφανές πως οι ηγέτιδες κοινωνίες του 21ου αιώνα θα είναι εκείνες που καταφέρνουν να αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες και να ενσωματώνουν δημιουργικά τις επερχόμενες αλλαγές, με στόχο τη μεταμόρφωσή τους, μέσα από τη γόνιμη διαχείριση της πληροφορίας, σε κοινωνίες της γνώσης.
Στα Εκπαιδευτήρια Αυγουλέα-Λιναρδάτου, με τις καινοτόμες εκπαιδευτικές δράσεις και τις πρωτοποριακές διδακτικές διαδικασίες που υιοθετούμε, στηρίζουμε και προωθούμε την προσπάθεια μεταμόρφωσης της Ελληνικής κοινωνίας προς την κατεύθυνση αυτή.
Όλα αυτά νομίζω είναι που κάνουν την διαφορά, συν ένα ακόμη στοιχείο. Τα Εκπαιδευτήρια Σ. Αυγουλέα-Λιναρδάτου αποτελούν κατά γενική ομολογία τον καλύτερο εργοδότη στο δυτικό λεκανοπέδιο. Γι’ αυτό εκπαιδευτικοί αλλά και λοιποί εργαζόμενοι τόσο από τα γύρω σχολεία όσο και από σχολεία άλλων περιοχών διαγκωνίζονται για να κερδίσουν μια θέση εργασίας στο σχολείο μας.

Δ.Ν. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα μπορούσαν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ενός εκπαιδευτηρίου να καταστούν πόλος έλξης για την κοινωνία;

Γ.Λ. Με όλα όσα είπα ως απάντηση στην προηγούμενη ερώτησή σας. Να ξεκαθαρίσω όμως πως δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή. Η αταλάντευτη προσήλωση στην ποιότητα, η επιλογή αρίστων συνεργατών, η εξωστρέφεια, η δημιουργικότητα, η επίμονη επιστημονική ενημέρωση και η εργατικότητα είναι ίσως οι σημαντικότεροι πυλώνες για να καταξιωθεί ένα σχολείο, όπως τα Εκπαιδευτήριά μας, στη συνείδηση του κόσμου. Και βέβαια πρέπει να τονίσω πως αυτό προϋποθέτει και ένα ικανό βάθος χρόνου, ώστε να διαμορφωθεί μια ασφαλής και αντικειμενική εικόνα.
Με συγκινεί λοιπόν το πως κρίνει η τοπική μας κοινωνία και οι ταγοί της την προσφορά του Σχολείου μας όχι μόνο σε επίπεδο εκπαίδευσης, αλλά ως ένα πολυδύναμο εκπαιδευτικό οργανισμό που επί 65 χρόνια είναι φορέας πολιτισμού και κοινωνικής προσφοράς. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη δημόσια ρήση του Δημάρχου μας Ανδρέα Παχατουρίδη. Είπε: «Η Σχολή Αυγουλέα-Λιναρδάτου αποτελεί προστιθέμενη αξία για την πόλη μας».

Δ.Ν. Υπάρχει προσανατολισμός, εξειδίκευση αν θέλετε, των εκπαιδευτηρίων Σ. Αυγουλέα – Λιναρδάτου προς συγκεκριμένες πανεπιστημιακές κατευθύνσεις, αυτό που παλιά λέγαμε θεωρητικές, πρακτικές ή τεχνολογικές Σχολές;

Γ.Λ. Τα εκπαιδευτήριά μας είχαν πάντα έναν και μοναδικό προσανατολισμό, μια παιδεία σύγχρονη, ικανή να ανταποκρίνεται στις πολλαπλές απαιτήσεις της εποχής, και που πρόσθετα θα διαμορφώνει αυτοδύναμα ανεξάρτητα και υπεύθυνα παιδιά, με ολοκληρωμένες προσωπικότητες, με ηθική και πνευματική καλλιέργεια. Είναι προφανές πως υπό αυτό το πρίσμα δεν είχαμε ποτέ ως στόχευση την εξειδίκευση σε συγκεκριμένες πανεπιστημιακές κατευθύνσεις και αυτό αποδεικνύεται από τις εξαιρετικές επιδόσεις των μαθητών μας τόσο στα θετικά όσο και στα θεωρητικά μαθήματα. Για παράδειγμα το σχολείο μας έρχεται μέσα στις πρώτες θέσεις πανελλαδικά στους μαθηματικούς διαγωνισμούς αλλά και στους ρητορικούς αγώνες, στους διαγωνισμούς πληροφορικής αλλά και ποίησης, στους διαγωνισμούς φυσικής – χημείας – βιολογίας αλλά και στους διαγωνισμούς έκθεσης, λογοτεχνίας και αρχαίων Ελληνικών. Άλλωστε οι επιτυχίες που σημειώνουν κάθε χρόνο οι μαθητές μας στις υψηλής ζήτησης πανεπιστημιακές σχολές, τόσο τις θεωρητικές (πχ νομικές) όσο και στις θετικές (π.χ. ιατρικές) αλλά και τις πολυτεχνικές και οικονομικές, αποδεικνύουν ότι δεν υφίσταται καμία μονομέρεια στο εκπαιδευτικό μας πρόγραμμά.
Η αληθινή μας εξειδίκευση έγκειται στην παροχή εξαιρετικής εκπαίδευσης σε όλες τις κατευθύνσεις.

Δ.Ν. Τέλος, θέλετε να μου πείτε πως βλέπετε το μέλλον της Σύγχρονης Σχολής Σ. Αυγουλέα – Λιναρδάτου;

Γ.Λ. Παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες, παραμένω αισιόδοξος για το μέλλον του Σχολείου μας, γιατί στο τέλος η ποιότητα κερδίζει πάντα, και γιατί παράλληλα πιστεύω πως η Ελλάδα παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει θα τα καταφέρει.  
Στην επέτειο λοιπόν των 65 χρόνων και κάνοντας έναν απολογισμό βλέπω ότι έχουμε πετύχει πολλά καθώς έχουμε υλοποιήσει ένα όραμα που έχει κερδίσει την αναγνώριση της πανελλήνιας εκπαιδευτικής κοινότητας. Την ίδια στιγμή έχοντας πλήρη επίγνωση της ευθύνης που συνεπάγεται η μέχρι σήμερα πορεία μας, με τη συνδρομή της μεγάλης σχολικής μας οικογένειας των 280 εκπαιδευτικών και λοιπών εργαζομένων, σχεδιάζουμε και δρομολογούμε τις επόμενες  κινήσεις μας με στόχο το Σχολείο μας να συνεχίσει να πρωτοπορεί και να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην Ελληνική εκπαίδευση.
Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής, γιατί στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της «επόμενης μέρας» του σχολείου μας, συμμετέχουν ήδη τα μέλη της  τρίτης γενιάς της οικογένειας Λιναρδάτου, τα οποία ολοκληρώνοντας εξαιρετικές σπουδές έχουν αναλάβει ήδη ή ετοιμάζονται σύντομα να αναλάβουν τους ρόλους και τις ευθύνες τους.